yazarı Barbara Techel ile bir röportaj, sizi Walk the Walk nuld Roll Dog’un yazarı Barbara Techel ile tanıştırmak benim için bir zevk. Bu, alt sırtında bir diski koparıp arka ayaklarında felç olduğunda hayatı sonsuza dek değişen bir Dachshund hakkında gerçek, ilham verici bir hikaye. Üç aylık fizik tedavi ve akupunkturdan sonra, tekrar yürümeyeceği belirlendi ve tekerlekli sandalyenin köpek versiyonu olan bir köpek arabası için özel olarak takıldı. Frankie’nin yeni tekerleklerine uyum sağlaması uzun sürmez ve hayat boyunca sevinçle dönmeye devam eder.
Bu iç açıcı ve hareketli hikaye Frankie’nin bakış açısından anlatılıyor. Çocuklar için yazılırken, her yaştan hayvan severlere hitap edecek bir hikaye. Çarpıcı resimlerle birlikte, kitap bize, bu yüksek ruhlu küçük köpeğin örneği ile, görünüşte aşılmaz engellere rağmen herhangi bir zorluğun üstesinden gelmenin ve yaşam için bir sevinç geri almanın mümkün olduğunu gösteriyor.
Lütfen Barbara Techel’i bilinçli kediye davet etmek için bana katılın!
Barbara, Frankie ilk kitabın. Nasıl yazar oldun?
Evet, bu benim ilk kitabım. Çikolata laboratuvarım Cassie Jo’ya 2004 yılında kanser teşhisi konduktan sonra, benim için derinlemesine önemli olacak ve bir fark yaratacak bir şey yapmak için özenli bir yolculuğa başladım. Bu beni hayvanlar, özellikle köpekler hakkında yazmaya itti. İki yıl boyunca, bir kitap yazmaya başlamadan önce yerel makalemiz aracılığıyla aylık bir sütun, “Hayvanların Sevgisi için” dedim.
Frankie hakkında sizin için gibi yazma süreci neydi?
Benim için inanılmaz bir deneyimdi! Daha önce hiç bir kitap yazmamış olmama rağmen, Frankie’nin hikayesini anlatma dürtüsü çok güçlüydü. Frankie, yaşadığı her şey ve nasıl aynı kaldığı için bana ilham verdi. Hikayesini kısmen yazmak benim için terapiydi, aynı zamanda öğrendiklerimi Frankie’nin deneyimiyle paylaşmak istedim, böylece başkalarının engelli bir hayvanın kaliteli bir hayat yaşayabileceğini görebiliyordu.
Frankie’nin hikayesini bir çocuk kitabı olarak yazmaya karar vermenize ne sebep oldu?
Frankie’nin hikayesini bir çocuk kitabı olarak yazmaya karar vermemin nedeni tam olarak bundan kaynaklanıyordu. Çocuklar. ? Frankie’yi köpek arabasında (tekerlekli sandalye) halka açık bir şekilde çıkarmaya başladığımda çocuklar onun tarafından çok etkilendiler ve ne olduğunu bilmek istediler. Tekerlekli sandalyesinde dolaşabileceğinin o kadar şaşırtıcı olduğunu düşündüler. Tıpkı Frankie’nin bana öğrettiği gibi, kendi zorluklarını öğrenme ve büyüme fırsatı olarak görmelerine yardımcı olarak, Frankie aracılığıyla çocuklar üzerinde olumlu bir etkiye sahip olabileceğimi fark ettim. Çocuklara engelli hayvanların bir şansı hak ettiğini gösterebilseydim, daha iyi insanlar olmalarına yardımcı olacağını ve ihtiyacı olan hayvanlara yardım edeceğini düşündüm.
Okuyucularınızın kitaptan ne alacağını umuyorsunuz?
İnsanların, bir hayvanın bir engelliliği olduğu için onları uyumak için tek seçenek anlamına gelmediğini görmelerini istiyorum. Frankie omurga yaralanmasına maruz kaldığında, cinsdeki disk hastalığında çok eğitimsiz kaldım ve o zaman Frankie’yi uyumak için tek seçenek olduğunu düşündüm. Frankie’nin bir çocuk kitabı olarak kitabına sahip olarak, ebeveynleri çocuklarına hikayeyi okuyarak, mesajımla iki kitleye ulaşabileceğimi hissettim. Kitap ayrıca Dachshund Lovers için de müthiş ve Frankie aynı durumunda ve sahiplerinde diğer Dachshunds’a yardım etmekte bir fark yaratıyor. Frankie’nin kitabı, insanların disk hastalığı teşhisi konması ve uygulanabilir seçenekler olduğunu da kaliteli bir hayat yaşayabileceğini görmelerine yardımcı olur.
Frankie’nin getirdiği birçok zorlukla başa çıkmak sizin için nasıldı? Evcil hayvanları için bu durumla karşı karşıya olan başkaları için herhangi bir ipucunuz var mı?
Başlangıçta zordu, özellikle hastalık hakkında fazla bir şey bilmediğim için. Finansal ve duygusal olarak zordu ve Frankie için en iyi kararları vermeye çalışmak, aynı zamanda karşılayabileceğim şeyle ilgilenmek zorunda kaldı. Rutinime günde iki kez fizik tedavi ekleyerek bir ayardı, Frankie’nin günde birkaç kez (bugüne kadar devam ettiğim) mesanesini ifade ederek tuvalete gitmesine yardımcı oldu, gün boyunca ilaçlarını veriyor, vb. İyileştirirken .
Geriye dönüp baktığımda, en iyi tavsiyem bu konuda olan başkalarıyla konuşmak olacaktır. İlk başta kimseyi tanımıyordum ve bu konudan geçen biriyle yeni konuşabilseydim, bana daha fazla huzur vereceğini hissediyorum. Neyse ki, bunu yapanlar için bilgi ve yardım sağlayan bir organizasyon olan Dodgerslist () buldum. Onlar harika! Ayrıca, bu durumda kendilerini bulan telefon veya e -posta yoluyla onlarla konuşarak herkese yardım etmeyi teklif ediyorum. Endişelerinin bir kısmını kolaylaştırmaya yardımcı olmak, geri verme ve umarım başkalarına ilk önemli günlerde onları almaları için gönül rahatlığı verme yolumdur.
Size kim veya ne ilham verir?
Şüphesiz, hayvanlar, özellikle köpekler bana ilham veriyor!
Yaptığınız en unutulmaz deneyimlerden biri nedirnull